۱۳۸۷ بهمن ۲۴, پنجشنبه

گیتی در آغوش میترا


نقش برجسته دو طرفه میترا ، موزه لوور



پیکره میترا ، بریتیش میوزیوم

مِهر، میترا یا میثره از ایزدان باستانی آریایی یا هندوایرانی پيش از روزگار زرتشت است، که معنی عهد و پيمان و محبت و خورشید نیز می‌دهد.
بر اساس اعتقادات اين آيين خداي مهر گاو مقدس را قرباني مي كند و از خون آن تمام موجودات زنده را مي آفريند. همچنين طبق معتقدات مهر پرستان، ميترا يا مهر در پايان جهان به صورت آتشي مقاومت ناپذير جهان را فرا خواهد گرفت و به طور قطعي تاريكي ها و بدي ها را نابود خواهد كرد و سپس مردگان را دوباره زنده خواهد نمود.
زنده یاد دکتر بهرام فره‌وشی در کتاب «جهان فروری» در مقاله، مهرگان، می‌نویسد: آيین مهرپرستی در دنیای کهن چنان ریشه دوانید که به گفته «ارنست رنان» نویسنده معروف فرآنسوی اگر عیسویت به هنگام رشد خود بر اثر بیماری مهلکی باز می‌ایستاد، سراسر جهان به آمین مهر می‌گروید».

‏امروز بر اثر کاوش‌های باستان‌شناسی در سراسر اروپا و سرزمین‌های مجاور ایران پرستشگاه‌های میترایی فراوان یافت شده است. بسیاری از کلیساهای بزرگ اروپا بر پایه پرستشگاه‌های میترا بر پا شده است و در بسیاری جاها به ویژه در روم اثری از این ایزد بزرگ ایرانی دیده می‌شود. در شمال انگستان بر «دیوار هاردین» نقش‌هایی از مهر پرستی است و در مرکز شهر لندن (سیتی) مجسمه‌ای از مهر کشف شد. امپراتوران روم در نقاط مختلف بارها معابدی به نام مهر ساختند یا معابد مهر را ترمیم کردند. این معابد «میتریوم» (Mitherium) نام داشت.‏امپراتور ژولیانوس که از پیروان سرسخت «آیین میترا» بود و یکی از علل لشکرکشی او به ایران، این بود که میخواست سرزمین خدای خود میترا را به دست آورد و هنگامی که به دست مسیحیان همراه خود کشته شد، از خونی که از پهلوی او جاری شده بود مشتی به سوی خورشید افشاند و بدینسان فدیه‌ای از خون خود را نثار میترا کرد.


۱ نظر:

  1. مهرابه اوستیای ایتالیا

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/18/Ostia_Antica_Mithraeum.jpg

    پاسخحذف